Ποίηση

Εδώ θα βρείτε ποιήματα μεταφρασμένα είτε από τα ελληνικά στα ολλανδικά είτε αντιστρόφως.

Όπου δεν αναφέρεται ο μεταφραστής, η μετάφραση είναι του ολλανδικά τελεία ίνφο.

Στείλτε μας ελεύθερα τις παρατηρήσεις σας έτσι ώστε να διορθώσουμε τυχόν λάθη.

Yannis Ritsos - Waartoe dient het

Τί χρειάζονται; (του Γιάννη Ρίτσου)

Ολα γερνάνε, παλιώνουν, αχρηστεύονται - είπε-
παράνομοι καπνοί, κλεισμένες κάμαρες,
σημαίες, σκοτωμένοι, προκηρύξεις, αγάλματα-
η άσπρη κουρτίνα κιτρίνισε,
ο καθρέφτης γδάρθηκε μαζί με το πρόσωπο,
στ' όμορφο φόρεμα που φορούσες κείνη τη νύχτα
εγκαταστάθηκε ο σκόρος,
το καφενείο της γωνιάς έκλεισε,
το μπαλκόνι έπεσε μπρούμυτα στις τσουκνίδες,
τ' άγαλμα του κήπου χωρίς φαλλό-
τι χρειάζεται, λοιπόν, η λύπη, τι χρειάζεται το μίσος,
η ελευθερία, η έλλειψη ελευθερίας,
τ' ασημένια κουταλάκια, η αποταμίευση,
η χρυσή μασέλα της νεκρής, ο ήλιος,
τα δυο κηροπήγια στο τραπέζι, οι ασπιρίνες,
τι χρειάζονται ο έρωτας κι η ποίηση;

Είχε λιακάδα τότε -Ιούλιος μήνας-
δίπλωναν το ψωμί στην πετσέτα,
το πλοιάριο έφευγε,
έκαιγαν οι εφημερίδες σ' ένα ψάθινο καπέλο
καταμεσής στο νερό.

Waartoe dient het (door Yannis Ritsos)

Alles wordt ouder, verslijt, wordt onbruikbaar – zij hij –
klandestiene rook, gesloten kamers,
vlaggen, gesneuvelden, verklaringen, standbeelden –
het witte gordijn is vergeeld
de spiegel vertoont groeven, net als het gezicht,
motten hebben zich genesteld
in de prachtige jurk die je die nacht droeg,
het café op de hoek is gesloten,
het balkon op zijn gezicht gevallen in de netels,
het standbeeld in de tuin zonder fallus –
waartoe dienen dan haat en verdriet,
vrijheid, gebrek aan vrijheid,
zilveren lepeltjes, bankrekeningen,
het gouden gebit van de dode vrouw, de zon,
de twee kandelaars op tafel, de aspirines,
waartoe dienen liefde en poëzie-?

De zon scheen – het was juli –
ze pakten het brood in een servet,
het bootje vertrok,
ze verbrandden dagbladen in een strooien hoed
midden op het water.

Το πρωτότυπο ποίημα ανακτήθηκε από τον ιστότοπο του poema.eu, ενώ η μετάφραση από το βιβλίο Gang en Trap. Το τελευταίο αποτελεί τη μετάφραση της συλλογής Διάδρομος και Σκάλα του ποιητή από την Hilde de Bruyn.

Miltos Sachtouris - De klokken

Οι καμπάνες (του Μίλτου Σαχτούρη)

Είναι πουλιά
που δεν πετάνε
είναι πουλιά
θαμμένα
μεσ' σε κουτιά

Είναι δωμάτια
και είναι λέξεις
που σκίζουνε το κεφάλι
σαν καρφιά

Είναι καρφιά
που δεν πονάνε
είναι καρφιά
π' ανακουφίζουν

Όταν χτυπήσουν
πάλι οι καμπάνες
θα πεταχτούμε
σαν τα πουλιά

De klokken (door Miltos Sachtouris)

Er zijn vogels
die niet vliegen
Er zijn vogels
begraven
in dossen.

Er zijn kamers
en er zijn woorden
die de kop scheuren
als nagels

Er zijn nagels
die geen pijn doen
Er zijn nagels
die opluchten

Toen luiden
weer de klokken
wij zullen omhooggaan
als de vogels

K.P. Kavafis - De Satrapie

Η Σατραπεία (του Κ.Π. Καβάφη)

Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή σου η τύχη πάντα
ενθάρρυνσι κ’ επιτυχία να σε αρνείται·
να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
και μικροπρέπειες, κι αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, γι’ άλλα κλαίει·
τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα Εύγε·
την Aγορά, το Θέατρο, και τους Στεφάνους.
Aυτά πού θα σ’ τα δώσει ο Aρταξέρξης,
αυτά πού θα τα βρεις στη σατραπεία·
και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάμεις.

De Satrapie (door K.P. Kavafis)

Wat een ongeluk dat,
hoewel je bent geschapen
voor de mooie en grote daden,
je onrechtvaardig lot je altijd aanmoediging en succes onthoudt;
dat zinloze gewoontes, kleinigheden
en onbenulligheden je belemmeren.
En wat is de dag verschrikkelijk waarop je bezwijkt
(de dag waarop je je liet gaan en bezwijkt)
en je op reis begeeft naar Susa,
en naar monarch Artaxerxes gaat,
die je welwillend aanstelt aan zijn hof
en satrapiën en dergelijke aanbiedt.
En jij neemt ze aan, in vertwijfeling,
die zaken die je niet wenst.
Je ziel zoekt naar iets anders, weent om iets anders:
de lof van het Volk en van de Sofisten,
het zo begeerde, onschatbare Bravo,
de Agora, het Theater en de Kransen.
Hoe zal Artaxerxes je dit kunnen geven,
waar zul je dit vinden in de satrapie en wat voor leven zul je leiden zonder dit alles.
---

Το πρωτότυπο ανακτήθηκε από τον επίσημο δικτυακό τόπο του Αρχείου Καβάφη και η μετάφραση από το βιβλίο των Μάριο Μόλεχρααφ (Mario Molegraaf) και Χανς Βάρρεν (Hans Warren) K.P. Kavafis - Gedichten (Κ.Π. Καβάφης - Ποιήματα), όπου παρουσιάζεται μια δίγλωσση ανθολογία της καβαφικής ποίησης.

Εδώ μπορείτε να βρείτε συγκεντρωμένες μερικές μεταφράσεις στην ολλανδική γλώσσα του διασημότερου ποιήματος του Καβάφη, Ιθάκη.

Ali Albazzaz - Weerloos

Weerloss (van Ali Albazzaz)

Mijn huis is niet waar ik nu woon
Het is de plek waar ik niet ben
Het heeft geen muren,
geen ramen
en geen grond

Mijn huis ligt nog
in mijn kinderjaren
of liever gezegd
het is een verleden
net als ik.

Αβοήθητος (του Αλί Αλμπαζάζ)

Το σπίτι μου δεν είναι εκεί όπου τώρα μένω
Είναι το μέρος όπου δεν είμαι
Δεν έχει τοίχους,
ούτε παράθυρα
ούτε πάτωμα

Το σπίτι μου ζει ακόμα
στα παιδικά μου χρόνια
ή μάλλον
είναι ένα παρελθόν
ακριβώς όπως κι εγώ.

---
Το πρωτότυπο ποίημα ανακτήθηκε από την επίσημη ιστοσελίδα του ποιητή.

Hendrik Marsman - Herinnering aan Holland

Herinnering aan Holland (door Hendrik Marsman)

Denkend aan Holland
zie ik breede rivieren
traag door oneindig
laagland gaan,

rijen ondenkbaar
ijle populieren
als hooge pluimen
aan den einder staan;

en in de geweldige
ruimte verzonken
de boerderijen
verspreid door het land,

boomgroepen, dorpen,
geknotte torens,
kerken en olmen
in een grootsch verband.

de lucht hangt er laag
en de zon wordt er langzaam
in grijze veelkleurige
dampen gesmoord,

en in alle gewesten
wordt de stem van het water
met zijn eeuwige rampen
gevreesd en gehoord.

Ολλανδική Ανάμνηση (του Χέντρικ Μάρσμαν)

Σαν σκέφτομαι την Ολλανδία,
βλέπω πλατιά ποτάμια
να ελίσσονται ατελείωτα, στη χαμηλή γη.

Ασύλληπτες γραμμές
από Λεύκες αραιές
λοφίο θαρρείς, ψηλό,
στον ορίζοντα να στέκει.

Και βυθίζονται,
στην αχανή γη,
οι αγροικίες,
οι σπαρμένες στη γη,
χωρία συστάδες,
κωλοβοί πύργοι,
εκκλησιές και φτέλιες,
μια μεγαλειώδη ένωσις.

Ο ουρανός χάσκει χαμηλά,
και ο ήλιος αργά
σ' ένα ολόχρωμο γκρίζο ατμό
πάει πνίγεται.

Και σ' όλα τα μέρη
αντηχεί φοβισμένα, αντιληπτά
με τις αιώνιες συμφορές που φέρει,
του ύδατος η λαλιά.

Η μετάφραση είναι του Αλέξανδρου Οικονόμου και αντλήθηκε από την ιστοσελίδα των εκδόσεων Βακχικόν. Ο Χέντρικ Μάρσμαν είναι ίσως ο δημοφιλέστερος Ολλανδός ποιητής.